ลุงมีเงิน 8 บาท มาขอซื้อข้าวเปล่า 2 ถุง แต่พ่อค้าไม่ขายให้ รู้เหตุผลมีแต่คนชื่นชม

เปิดใจ เจ้าของร้านข้าวผัด ชายมีเงิน 8 บาท มาขอซื้อข้าวเปล่า ไม่ขายให้ รู้เหตุผลมีแต่คนชื่นชม ลั่นเคยลำบากมาก่อน

จากกรณีที่ เพจอีซ้อขยี้ข่าว:อีซ้อ ได้โพสต์เหตุการณ์ที่มีชายคนหนึ่งที่มีเงินแค่ 8 บาท มาขอซื้อข้าวเปล่ากับร้านข้าวผัด แต่ทางพ่อค้ากับผัดข้าวให้ 2 กล่อง พร้อมน้ำดื่มและเงินจำนวนหนึ่งให้ชายคนดังกล่าวไป โดยระบุว่า 

"จำหน้าเจ้าของร้านและชื่อร้านไห้ดี รวยโภชนาราชาข้าวผัด ลุงแกมีเงินติดตัวอยู่แค่ 8 บาท มาขอชื้อข้าวเปล่า 2 ถุง แต่เจ้าของร้านไม่ขายให้แถมยังไล่ลุงให้ไปนั่งรอและพูดว่า เอาแค่ข้าวเปล่าไปกินอย่างเดียวได้ไง ไปนั่งรอเดี๋ยวผมผัดข้าวให้กิน 2 กล่องและไม่คิดเงิน"

หลังจากโพสต์ดังกล่าวได้เผยแพร่ไปในโลกโซเซียล ก็ได้มีผู้เข้ามาแสดงความคิดเห็นกันเป็นจำนวนมากกับเหตุการณ์นี้

ล่าสุด ทีมข่าวลงพื้นที่ ร้านข้าวผัดดังกล่าว โดยร้านชื่อ รวยโภชนาราชาข้าวผัด ซึ่งตั้งอยู่ภายในซอยสุขุมวิท 115 หรือซอยอภิชาต ตำบลสำโรงเหนือ อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ ผู้สื่อข่าวได้ไปพบกับ นายชวฤทธิ์ ยอดมงคล อายุ 43 ปี เจ้าของร้านดังกล่าว ซึ่งทางทีมข่าวก็ได้สอบถามเรื่องราวดังกล่าวที่เกิดขึ้น

จากการสอบถาม นายชวฤทธิ์ ยอดมงคล เจ้าของร้าน กล่าวกับผู้สื่อข่าวว่า วันนั้นคุณลุงเดินเข้ามาในซอยเขาบอกว่าเขานอนอยู่ปั๊มหน้าปากซอย ตอนเข้ามาที่ร้านเขามาขอซื้อข้าวเปล่า 8 บาท ตนจึงถามกลับไปว่าข้าวเปล่า 8 บาทมันกินได้เหรอ

เขาบอกว่าเขามีกัน 2 คน อีกคนนึงเดินมาไม่ได้เขาพิการ ตนเลยถามต่อว่าทำไมเขาถึงพิการเขาเลยตอบว่าความดันขึ้น ตนเลยตัดสินใจทำข้าวผัดหมูให้เขาไป 2 กล่อง และให้น้ำเขาไป 2 ขวด พร้อมให้เงินเขาไปอีก 100 บาท เผื่อว่าเขาจะใช้ซื้ออะไรที่มันจำเป็น

แล้วพอตนเอาคลิปลงก็มีคนเข้ามาคอมเมนต์ชื่นชมและให้กำลังใจเยอะตนก็อยากจะขอบคุณ ตอนแรกตนคิดว่าเอาคลิปลงเพื่อที่จะเอาไว้ดูเพื่อที่จะเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง

และอีกอย่างอยากจะเอาลงเผื่อเขามีญาติ ญาติเขาจะได้เห็น ให้เป็นเบาะแสว่าเขาอยู่ตรงนี้ ตนกลัวว่าเขาจะเป็นคนหายหรือคนที่สติไม่สมประกอบหนีออกจากบ้านมา เลยอยากจะช่วยตรงนี้ โดยปกติก็ไม่ค่อยมีคนมาขออะไรแบบนี้แล้วตนก็ไม่ได้ช่วยทุกเคส ก็จะมีแค่มาขอซื้อข้าวเปล่าธรรมดา

ส่วนคนนี้ตนเห็นเวลาเขาพูดเขาค่อนข้างที่จะมีปัญหาเรื่องการสื่อสารก็เลยอยากจะช่วย และก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะเอาเงินหรือเขาไปทำอะไรไม่ได้คิดตรงนั้น

ในอดีตตนก็เคยลำบากมาก่อนจริงๆ แล้วตนเป็นคนคิดลบ เคยเป็นผู้ป่วยจิตเวช เคยเป็นโรคซึมเศร้า คิดลบกับตัวเอง คิดว่าตัวเองไม่ดีกินยาอยู่เป็นปีๆ แล้วก็เริ่มดีขึ้น มันก็จะมีคำพูดของจิตแพทย์บอกว่าให้เราดูในสิ่งที่ดีๆ ทำอะไรที่มันดีๆ ขึ้นมา เพื่อที่จะให้เรารู้สึกว่าเรามีค่า

แต่ก่อนตนช่วยเหลือคนเยอะมาก ไฟไหม้ตนก็ไปช่วย และช่วงโควิดตนก็ใช้ร้านของตนเป็นครัวของหมู่บ้าน ใช้ทุนของตัวเองบ้างคนอื่นหรือเพื่อนช่วยโอนมาบ้าง จนผู้นำหมู่บ้านเห็นจึงมีการไปของบมาให้เพื่อให้ตนทำกับข้าว และนำไปให้คนที่กักตัวอยู่ที่บ้านที่ออกมาไม่ได้

ตนอยากฝากถึงเรื่องการแบ่งปันถ้ามีพอที่จะแบ่งได้ก็แบ่ง แต่ถ้าเกิดว่าเราไม่มีจริงๆ เราไม่จำเป็นต้องแบ่งปันเป็นทรัพย์สินก็ได้ แบ่งปันเป็นความรู้สึกดีๆ ให้กันก็ได้ ทำดีโดยไม่ต้องลงทุนก็ได้ เหมือนถ้ามีคนตาบอดเดินมาเราเห็นเราก็ช่วยเบี่ยงให้เขาก็ได้ เราไม่จำเป็นต้องเอาของไปแบ่งปันให้เขาเสมอ แค่ความรู้สึกดีๆ แบ่งปันให้กันก็ได้