อัปเดตล่าสุด 2025 ประเทศที่ "ยากจนที่สุด 25 อันดับ" จนแค่ไหน รายได้เท่าไหร่

2 weeks ago 7

จัดอันดับ 25 ประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก ปี 2025 จากรายได้เฉลี่ยต่อหัว

ในปี 2025 โลกยังคงเผชิญกับความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง แม้ว่าบางประเทศจะฟื้นตัวจากวิกฤตเศรษฐกิจได้บ้าง แต่ก็ยังมีอีกหลายประเทศที่ติดกับดักความยากจน โดยเฉพาะในทวีปแอฟริกา และภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบจากสงครามและความไม่มั่นคง

เกณฑ์การจัดอันดับ: รายได้ประชากรเฉลี่ยต่อคน (GDP per capita)

GDP ต่อหัว คือการนำรายได้รวมของประเทศ (GDP) หารด้วยจำนวนประชากรทั้งหมด ซึ่งสะท้อนระดับชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในประเทศนั้นๆ

25 อันดับประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก ปี 2025

อันดับ	ประเทศ	ภูมิภาค	GDP ต่อหัว (ดอลลาร์สหรัฐ)
1	ซูดานใต้	แอฟริกา	$251
2	เยเมน	ตะวันออกกลาง	$417
3	บุรุนดี	แอฟริกา	$490
4	สาธารณรัฐแอฟริกากลาง	แอฟริกา	$532
5	มาลาวี	แอฟริกา	$580
6	มาดากัสการ์	แอฟริกา	$595
7	ซูดาน	แอฟริกา	$625
8	โมซัมบิก	แอฟริกา	$663
9	คองโก (DRC)	แอฟริกา	$743
10	ไนเจอร์	แอฟริกา	$751
11	โซมาเลีย	แอฟริกา	$766
12	ไนจีเรีย	แอฟริกา	$807
13	ไลบีเรีย	แอฟริกา	$908
14	เซียร์ราลีโอน	แอฟริกา	$916
15	มาลี	แอฟริกา	$936
16	แกมเบีย	แอฟริกา	$988
17	ชาด	แอฟริกา	$991
18	รวันดา	แอฟริกา	$1,043
19	โตโก	แอฟริกา	$1,053
20	เอธิโอเปีย	แอฟริกา	$1,066
21	เลโซโท	แอฟริกา	$1,098
22	บูร์กินาฟาโซ	แอฟริกา	$1,107
23	กินี-บิสเซา	แอฟริกา	$1,126
24	เมียนมา	เอเชีย	$1,177
25	แทนซาเนีย	แอฟริกา	$1,280

สรุปสถานการณ์เด่น

ซูดานใต้ ยังคงเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก แม้จะมีทรัพยากรน้ำมันมหาศาล แต่ความขัดแย้งและโครงสร้างพื้นฐานที่อ่อนแอทำให้ไม่สามารถพัฒนาเศรษฐกิจได้
เยเมน เผชิญสงครามกลางเมืองมานาน ทำให้เศรษฐกิจพังทลาย และประชาชนเข้าถึงบริการพื้นฐานได้น้อยมาก
บุรุนดี มีประชากรส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรยังชีพ ความขัดแย้งทางการเมืองและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ล่าช้าเป็นอุปสรรคสำคัญ
ประเทศในแอฟริกา ครองอันดับมากถึง 22 จาก 25 ประเทศ โดยปัญหาหลักมาจากความไม่มั่นคงทางการเมือง ภัยแล้ง โครงสร้างพื้นฐานที่จำกัด และการพึ่งพาเกษตรกรรม
เมียนมา เป็นตัวแทนจากเอเชียที่ติดอันดับ เนื่องจากผลกระทบจากวิกฤตการเมืองและการคว่ำบาตรจากนานาชาติ

บทสรุป

การจัดอันดับนี้ชี้ให้เห็นว่า "กับดักความยากจน" ยังเป็นปัญหาใหญ่ของโลก โดยเฉพาะในประเทศที่มีความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจจึงจำเป็นต้องควบคู่ไปกับการสร้างเสถียรภาพทางการเมือง การลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน การศึกษา และความร่วมมือระหว่างประเทศ